Η ιστορία της Σκοπέλου είναι ζωντανή ακόμη και σήμερα.
Το γεγονός αυτό κάνει το νησί κάτι περισσότερο από έναν απλό τουριστικό προορισμό. Συνδυάζει ένα ταξίδι στη μακρά διαδρομή στον χρόνο αλλά και την μοναδική ομορφιά της, που μαγεύει όλους τους επισκέπτες.
Η Σκόπελος κατά τους Βυζαντινούς Χρόνους
Στα πρώτα χρόνια της Βυζαντινής εποχής η Σκόπελος δεν αναφέρεται συχνά στις πηγές της ιστορίας. Από αυτό προκύπτει ότι χρησιμοποιήθηκε ως τόπος εξορίας. Μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους το 1204, οι Βενετοί κατακτούν το νησί και αποτελεί τμήμα του Δουκάτου της Νάξου. Στη συνέχεια πέρασε στον ηγεμονικό οίκο των Γκίζι έως το 1276. Μετά τη χρονολογία αυτή το νησί της Σκοπέλου αποτελεί μέρος και πάλι της Βυζαντινής επικράτειας αφού την κατέλαβε ο Λικάριος, που υπηρετούσε τον βυζαντινό αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγο. Κατά την περίοδο που ακολουθεί, το νησί δέχεται επιδρομές και υποφέρει από πολλές καταστροφές διαφόρων κατακτητών εισβολέων.
Σκόπελος – Ενετική εποχή
Ως το 1453 η Σκόπελος παράμεινε Ελληνική. Από τότε κι έως το 1538 καταλαμβάνεται από τους Ενετούς οπότε κι αποφεύγει την τουρκική κατοχή. Υπολείμματα της Ενετικής κυριαρχίας σήμερα αποτελούν οικογενειακά ονόματα, τοπωνύμια και πολλές λέξεις στη σκοπελίτικη διάλεκτο.
Σημαδιακή είναι για την Σκόπελο η ημερομηνία του 1538 μ.Χ., διότι ο Τούρκος Αρχιναύαρχος του Οθωμανικού στόλου Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα κατακτά και καταστρέφει τη νήσο. Έκτοτε αρχίζει η Τουρκική κυριαρχία. Το νησί δεν ερημώθηκε εντελώς, αφού μετά την ημερομηνία αυτή παρατηρείται άνθηση στην ανέγερση εκκλησιών.
Στη Σκόπελο, κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, δεν υπήρχε μόνιμος τουρκικός πληθυσμός. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την διατήρηση των προνομίων που απολάμβανε επί Ενετοκρατίας.
Πολλοί από τους περιηγητές που επισκέπτονται τη Χώρα Σκοπέλου από τον 16ο έως τον 19ο αιώνα, μιλούν για μια πόλη με μεγάλο πληθυσμό και οικονομική άνθηση. Κατά τον 18ο αιώνα σημειώνεται μία αξιόλογη εμπορική δραστηριότητα των κατοίκων του νησιού.
Σκόπελος – Επανάσταση του 1821
Κατά την διάρκεια της Επανάστασης του 1821, η Σκόπελος έλαβε ενεργό μέρος στον αγώνα. Οι πλοιοκτήτες και καπετάνιοι της Σκοπέλου βοήθησαν τους αδερφούς τους οπόταν χρειάστηκε η βοήθεια τους. Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης προσέφερε για τον αγώνα 35 εμπορικά πλοία. Όταν η επανάσταση απέτυχε στην Θεσσαλία και τη Μακεδονία, 70.000 άνθρωποι, άντρες, γυναίκες, παιδιά, εγκαταστάθηκαν στο νησί καταβεβλημένοι από τις επιδημίες και τη φτώχεια. Τελικά η Σκόπελος έγινε τμήμα του πρώτου Ελληνικού Κράτους, το 1830, στα όρια του οποίου περιελήφθησαν και οι Βόρειες Σποράδες, όπου και τελείωναν τα βόρεια σύνορα του νεοσύστατου κράτους.
Σκόπελος – Νεότερη ιστορία
Η κοινωνική διάρθρωση της Σκοπέλου, που υπήρχε στα χρόνια της τουρκοκρατίας, επηρέασε άμεσα τα ήθη και τα έθιμα. Στο νησί υπήρχε έντονος διαχωρισμός των κοινωνικών τάξεων. Οι μεγαλοκτηματίες και οι καραβοκύρηδες ήταν η άρχουσα τάξη του νησιού. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού το αποτελούσαν μικροκαλλιεργητές, εργάτες και ναυτικοί. Έτσι στο δεύτερο μισό του 19ου αι. αλλά και στο πρώτο μισό του 20ου, υπήρξε μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα λόγω της φτώχειας που μάστιζε τα νησιά των Βόρειων Σποράδων.
Στους Βαλκανικούς αγώνες και στη μικρασιατική εκστρατεία οι Σκοπελίτες έδωσαν το μαχητικό παρόν τους. Η Γλώσσα και γενικότερα η περιοχή, με τα στρατευμένα παιδιά της, υπήρξε παρούσα και κατέθεσε το δικό της φόρο αίματος. Δεκαπέντε Γλωσσιώτες έχασαν τη ζωή τους στη δεκαετία 1912-1922. Το ίδιο θα συμβεί και στον Ελληνοϊταλικό και Ελληνογερμανικό πόλεμο του 1940 – 1941. Εκτός αυτών που έπεσαν στο μέτωπο ή πέθαναν από τα τραύματα, υπήρξαν και αρκετοί που γύρισαν ανάπηροι στο νησί. Επίσης , το 1940, μια τρομερή επιδημία φυλλοξήρας κατέστρεψε για πάντα τα περίφημα αμπέλια του νησιού.
Η Ιταλογερμανική Κατοχή
Στον πρώτο χρόνο της Ιταλογερμανικής κατοχής, η Γλώσσα έγινε καταφύγιο για πολλούς από τους άνδρες του Συμμαχικού Εκστρατευτικού Σώματος. Αυτό συνέβη μετά την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα το 1941. Αυτοί οι άνδρες βρήκαν κατ΄αρχήν στέγη και τροφή που τους προσέφεραν απλόχερα οι κάτοικοι, και κατόπιν έπρεπε να βρεθούν καΐκια για τη μεταφορά τους. Όσοι έφταναν στο νησί, τους αναλάμβανε μια ομάδα που είχε δημιουργηθεί στη Γλώσσα, για να τους κατανέμει σε διάφορα καλύβια και να τους τροφοδοτεί.
Το 1965 ο μεγάλος σεισμός επηρέασε πολύ σημαντικά την ζωή των κατοίκων. Το αποτέλεσμα ήταν σημαντικές ζημιές σε αρκετά ιστορικά κτήρια και μετακινήσεις κατοίκων από το Παλαιό Κλήμα στο Νέο Κλήμα.
Η τουριστική ανάπτυξη της Σκοπέλου
Η δεκαετία το ’80 σηματοδοτεί την έναρξη της τουριστικής ανάπτυξης της Σκοπέλου στηριζόμενη στο πανέμορφο φυσικό περιβάλλον και τις πεντακάθαρες θάλασσές της. Πολλοί νέοι άνθρωποι που είχαν μεταναστεύσει επέστρεψαν για μόνιμη εγκατάσταση ή κατά τους καλοκαιρινούς μήνες για διακοπές.
Ακόμα και στα σύγχρονα χρόνια η Σκόπελος εξακολουθεί να παρουσιάζει θαυμαστό πολιτισμό. Οι θρύλοι και η πλούσια λαϊκή της παράδοση, τα ιστορικά και καλλιτεχνικά μνημεία, τα κάστρα και τα μοναστήρια είναι μοναδικά. Τα μαχαίρια της Σκοπέλου είναι επίσης πολύ γνωστά και στις λαβές τους είναι χαραγμένες λαϊκές στιχομυθίες.