Η Ελληνική επανάσταση του 1821 υπήρξε σταθμός στην ιστορία του νεότερου Ελληνισμού.
Μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς, ξεκίνησε η δημιουργία του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους και η επανάσταση εμψύχωνε τους Έλληνες σε καιρούς δοκιμασίας. Υπήρξε όμως και κορυφαίο γεγονός για τη σύγχρονη ιστορία της Ευρώπης, αφού έφερε αλλαγές που έχουν αντίκτυπο ως τις μέρες μας. Κατά την διάρκεια της Επανάστασης του 1821, η Σκόπελος έλαβε ενεργά μέρος στον αγώνα.
Σκόπελος – Η κοινωνική διάρθρωση στα χρόνια της τουρκοκρατίας
Τα ήθη και τα έθιμα της Σκοπέλου επηρεάστηκαν άμεσα στα χρόνια της τουρκοκρατίας. Στο νησί υπήρχε έντονος διαχωρισμός των κοινωνικών τάξεων. Την άρχουσα τάξη αποτελούσαν οι μεγαλοκτηματίες και οι καραβοκύρηδες του νησιού. Αυτοί διαφέντευαν ουσιαστικά τον τόπο και αναλάμβαναν να πληρώνουν τους ετήσιους φόρους στους Τούρκους. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ήταν οι μικροκαλλιεργητές αγρότες, εργάτες και ναύτες που επάνδρωναν τον εμπορικό στόλο. Την αστική τάξη αντιπροσώπευαν λίγα άτομα, κυρίως έμποροι. Τέλος, μία άλλη μικρή αλλά δραστήρια τάξη αποτελούσε ο κλήρος και οι πολυπληθείς μοναχοί. Αν και δεν έχουν σωθεί γραπτές μαρτυρίες για τις διενέξεις, πληροφορίες από παλιούς Σκοπελίτες επιβεβαιώνουν την έχθρα και τις προστριβές ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις.
Σκόπελος – Η εξέγερση του 1821
Η Σκόπελος συμμετείχε ενεργά στην επανάσταση από την αρχή και αρκετοί Σκοπελίτες είχαν ήδη ενταχθεί στη Φιλική Εταιρεία. Ήταν μια μυστική οργάνωση που ιδρύθηκε το 1814 στην Οδησσό, με σκοπό την ανατροπή της οθωμανικής κυριαρχίας και την ίδρυση κυρίαρχου ελληνικού κράτους. Είναι όμως γεγονός ότι υπήρχε γενική ανασφάλεια λόγω της μειωμένης ή σχεδόν ανύπαρκτης οργανωμένης άμυνας και οχυρώσεων. Ωστόσο, μπορούμε να πούμε ξεκάθαρα ότι ο στόλος της Σκοπέλου υποστήριξε αποφασιστικά την Επανάσταση στα αρχικά της στάδια.
Η ναυμαχία της Λήμνου
Ο Λαμπούντ πασάς της Θεσσαλονίκης είχε σχεδιάσει την καταστροφή της Σκιάθου και της Σκοπέλου με αποτέλεσμα η απειλή τούρκικης εισβολής να γίνεται ολοένα και πιο αισθητή. Οι καπεταναίοι όμως με τα παλικάρια τους που ζούσαν στα νησιά ήταν πρόθυμοι να τα υπερασπιστούν ενώ και οι κάτοικοι ήταν έτοιμοι να αμυνθούν με την βοήθεια των Υδραίων. Οι Σκοπελίτες, έχοντας πληροφορίες σχετικά με την ενδεχόμενη επίθεση των Τούρκων αποφάσισαν να επιτεθούν πρώτοι αυτοί εναντίον τους ώστε να ματαιωθεί η είσοδός τους στα χωρικά ύδατα του νησιού. Τον Μάρτιο του 1823 συνάντησαν τον στόλο του Λαμπούντ πασά κοντά στη Λήμνο και στην ναυμαχία που ακολούθησε υπερίσχυσαν η Έλληνες οι οποίοι κατάφεραν να απομακρύνουν προς το παρόν τον τουρκικό στόλο από τις Βόρειες Σποράδες.
Σκόπελος – Το προσφυγικό άσυλο
Μια από τις μεγαλύτερες υπηρεσίες που πρόσφερε η Σκόπελος στον απελευθερωτικό αγώνα ήταν η παροχή ασύλου στους πρόσφυγες. Μετά την αποτυχία των επαναστατικών κινημάτων της Θεσσαλίας (7 Μαΐου 1821) και της Μακεδονίας (16 Μαΐου 1821) πρόσφυγες κατέκλυσαν την Σκόπελο και την Σκιάθο για να σωθούν από την μανία των κατακτητών. Μετά την καταστροφή του Πηλίου από τον Δράμαλη κάτοικοι και οπλαρχηγοί κατέφυγαν στα νησιά. Ο συνολικός αριθμός των προσφύγων και στα δυο νησιά ανερχόταν στους 70.000. Οι πρόσφυγες με τη σειρά τους ενδυνάμωσαν το ντόπιο στοιχείο και επηρέασαν τη λαϊκή φορεσιά, την αρχιτεκτονική και γενικά την πολιτιστική εξέλιξη των κατοίκων.
Σκόπελος – Η ένταξη της στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος
Η Σκόπελος προστέθηκε επίσημα στο ανεξάρτητο και νεοσύστατο Ελληνικό κράτος με την συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως το 1832. Εντάχθηκε, αρχικά, στο νομό Εύβοιας τόσο εκκλησιαστικά όσο και πολιτικά μαζί με άλλα νησιά των βόρειων Σποράδων έως την δεκαετία του 1910, οπότε και τοποθετήθηκε διοικητικά στον νομό Μαγνησίας.
Πηγή: https://elliniki-epanastasi.blogspot.com/p/blog-page.html?m=0